Od Mike'a C.D: Nicodem

Nie wiem do końca, czemu to zrobiłem, ale pokazałem mu swój pokój. A dokładniej jego drzwi. Tak na wypadek. Jakby czegoś potrzebował.

- To jest mój pokój - pokazałem na kawałek drewna z czarnym numerkiem 79.

Już miałem się nawet pożegnać, gdy ten coś powiedział.

- Mój pokój to siedem i odwrócona szóstka. - Mruknął i oparł się o framugę.

Spojrzałem na niego zdziwiony, a ten tylko potwierdził swoje słowa ukazując swój kluczyk. No nie no, pięknie. Król z celem. Ciekawie dobrana parka. Ciekawiej już być nie mogło. Oczywiście nie w pełni negatywny sposób. Był w końcu dla mnie miły i pomocny… Albo tylko udawał. Taka gra żeby uśpić moją czujność. Nie to, że byłem czujny. Potrafiłem się zabić o własne nogi, a co dopiero pozwolić komuś innemu na skrzywdzenie siebie. Niezależnie od tego czy psychicznie czy fizycznie.

Ten nagle otworzył drzwi i puścił mnie przodem. Szybko przypomniało mi się, że przyzwyczajony do zajmowania danego pokoju samemu nie byłem gotowy na gości. Przeszedłem przez drzwi jak torpeda i szybko skierowałem się do łóżka. Naciągnąłem pościel na swojego pluszaka - huskiego bez jednego oczka - a stopą wsunąłem laptop pod łóżko. Miałem tylko nadzieję, że nie zostawiłem nic dziwnego w łazience… I nie mowa tu o TEGO typu przedmiotach. Jeśli o tym pomyśleliście.

Bardziej… Suszarki pełnej bielizny. Ale nie. Ostatnio suszyłem wszystko w pralni, więc na pewno było ok. Porządek też był. Nie lubiłem bałaganu. W zasadzie zwykle tylko moje łóżko było w stanie chaosu. Lubiłem na nim spać, jeść, oglądać, uczyć się i no… Ten tego. Inne rzeczy też na nim robić.

- Widzę, że już się wprowadziłeś - pokazałem na jeszcze nierozpakowane walizki u spodu jego łóżka. - Ale jeszcze nie rozpakowałeś. Jak chcesz to mogę ci z tym pomóc po obiedzie. No chyba, że jesteś z tego typu osób, które wolą mieć wszystko w walizkach, to wtedy nie chcę się narzucać. - Uniosłem dłonie na wysokość piersi w geście poddania się.

Ten jednak o dziwo się zgodził.

- No dobrze. W takim razie ja się szybko umyję, a potem mogę cię zaprowadzić na stołówkę, jeśli jeszcze nie wiesz gdzie jest. Pod wieczór też mogę ci pokazać pralnię. Ja zwykle pranie robię w piątki od razu po lekcjach. Reszta zostawia to na sobotę lub niedzielę, więc potem jest straszny tłok. Mogę robić też twoje pranie, bądź możemy je robić razem. Jak ci wygodniej. - Wytłumaczyłem parę podstawowych rzeczy o dormitoriach. - A… Cisza nocna o 22. Do tego czasu można słuchać muzyki i takie tam.

Po tych słowach wziąłem z szuflady czyste ubrania i udałem się do łazienki. Upewniłem się jeszcze, że ten nie ma żadnych pytań i wszedłem do łazienki. Po części z przyzwyczajenia, a po części z zaufania nie zamknąłem łazienki na zamek. Rozebrałem się zaledwie i wszedłem pod prysznic, gdzie powoli zacząłem moczyć swoje ciało, aby wmasować następnie szampon we włosy, a mydło w moje przepełnione bliznami ciałko.

[To… Trochę jak zaproszenie. Więc… Jak coś to pociągnąć za klamkę i patrzyć się na jego plecki. Mieć tylko nadzieję, że nie będzie krzyczał.]